Monday, May 11, 2009

the most wonderful woman in our life


dear bloggers..


first of all, aku nak ucapkan SELAMAT HARI IBU kepada suma ibu2 sedunia... aku doakan semoga mereka ini sentiasa diberi kesejahteraan, kebahagiaan, kesihatan dan keberkatan dari Allah yg Maha Esa... aku x tau nape aku rasa cam nak bermadah hari ni... myb sebab blog aku pon dah lama x di'update'... so aku igt nak b'celoteh byk psl the most wonderful woman in our life.. the one that we called "IBU"... lama dah aku pendam... semakin lama aku pendam, aku rasa semakin menjadi-jadi perasaan aku ni... AKU X SABAR NAK JADI IBU ORANG... kiki... aku tau ini agak merepek, tp memang itu lah yg aku pikirkan...


so, aku malas nak cite bagaimana ibu melahirkan n what so ever, sbb aku tau korang dah dengar benda ni byk kali stp kali nak peksa kan.. jd x yah lah aku ulang ek.. yg tu lu pikirlah sendiri.. but then, aku nak sentuh ape yg tlh kita lakukan thdp ibu...


aku ada byk situasi yg nak aku kongsi ngan korang suma.... first situation, time aku balik dari netball... masa tu dah pukul 8.30 mlm... aku marah ngan mak aku, asal die x cari or call aku lgsg... pastu bila dah jemput aku kul 9 mlm kat bus stop (after aku call die guna public phone), die bkn nak tny "nina ok x?" but then, die marah aku.. "asal lah x reti nak call umi, ckp btol2 kat mn nak amek?! x phm2 orang tgh risau..." what?! aku marah kat mak aku.. aku siap cite kat best friend aku, sampai hati mak aku ckp mcm tu kat aku...(sbnrnya mak aku berleter panjang lagi...) aku memberontak, mcm mak aku ni tak care lgsg psl aku.... but then, bila aku cite balik kat die, explain one by one dekat umi ku yg tercinta itu psl perasaan aku time tu.. tetiba perkataan yg aku x harapkan klua dari mulot die, tetiba buat aku sayu... "umi sorry... umi tau umi x patot marah... but then itu mmg lumrah ibu... nnt bila nina dah jd ibu, nnt nina pon akan jadi camtu.. nak marah bole, tp kena pikir sejauh mana salah ibu tu nak bndg ngan jasa ibu... umi bkn nak ungkit, tp kekadang anak2 kena igt benda tu slalu..." nasihat ni mmg aku x dpt lupa smpi bila2... bila aku pikir balik ape yg aku dah cite kat bestfriends aku tu mmg x patot kua dari mulot aku... tambah sayu lagi, bila mak aku kuakan kata2 sorry yg sbnrnya patot kua dari mulot aku... begitu mudah utk die ungkapkan... aku? jauh skali... meleleh air mata aku dengar... SORRY MI...
*******
second situation, bkn al-kisah aku, tp a friend of mine... die ni dah takda ibu.. aku igt lg time mak die still ada, diorg satu family sgt happy n happening gile... bole dikatakan stp kali jumpa, ada je cite yg x kering gusi... dudok ramai2, gelak mcm hantu... rindunya die saat tu.. dulu kat dapor, mak S akan masak utk diorang sekeluarga.. masakan die mmg ONE IN A MILLION... Tuhan saje yg tau betape die teringin nak makan masakan itu lagi... tp skg... Allah lbh menyangi insan itu... pastu ape yg jd? kuarga die mula porak peranda... satu tiang putih yg tidak pernah penat m'erat 10 tali itu akhirnya telah berkarat dah mula rebah.. sbb tu, tali yg lain pon turut terbang dibawa angin.. mcm kuarga si S skg ni... mula2 jerebu je, pastu taufan, skg ni dah jadi tsunami... suma kuarga die lemas dan hanyut.. sbb kan perkara yg kecil m'jadi isu besar... dulu kalu ada pape, ibu S yg akan selesaikan masalah... "jangan mcm tu.. kita tak bole dengki kat orang.. nnt org lagi benci kita.. orang buat jahat kat kita pon, kita still kena sabar.. ingat! kita bawa nama ibu bapa kita... ingat Allah! istighfar byk2..." smpi skg tu lah amanat ibu S kat S sekeluarga... besar maksud tu.. S sedih sgt.. teringat plak kat ibunya yg sudah tiada.. semalam S baru saja tepon aku.. ckp betapa rindu nya die kepada ibunya itu... die kata rasa mcm nak korek balik kubur ibunya itu dan bawa ibunya utk pulihkan balik huru-hara tersebut.. liquid yg plg aku lemah skali nak layan telah pon berderai kua dari mata aku yg asalnya memang mcm katak ni.. S, be strong ok? aku harap ko x marah aku cite kan hal ni... hehe.. tengok si S ni, buat aku b'syukur sbb aku masih ada ibu...


aku sayang mak aku.. (the left one) dan itu x kan berubah walau apa pon... I LOVE U, UMI!

No comments: